«ما بار دیگر نباید اجازه دهیم استعمارگران برای ما مهره سازی و سرنوشت مردم را به بازی بگیرند و ...» این آخرین کلمات آن بزرگوار بود که از لبان حقگوی ایشان بیرون ترواید. ناگهان انفجاری مهیب روی داد و در کمتر از ثانیه ای، از سالن اجتماعات حزب جمهوری اسلامی جز تلی از خاک، چیزی نماند. فاجعه انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در تهران و شهادت مظلومانه هفتاد و دو تن از برجستگان و نیروهای لایق و کارآمد انقلاب و در رأس آنها شهید مظلوم آیت الله بهشتی از سوی سازمان منافقین، عکس العمل استکبار جهانی و عوامل داخلی آنها در قبال برکناری بنی صدر و حذف ضد انقلاب از صحنه سیاسی کشور توسط مسئولین نظام اسلامی بود. عوامل این جنایت بزرگ معتقد بودند که در اثر کشتار مسئولان عالی رتبه، اوضاع کشور به هم می ریزد و انقلاب اسلامی از بین خواهد رفت ولی پس از این جریان نیز هیچگونه تزلزلی در ارکان نظام به وجود نیامد . در انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی علاوه بر آیت الله بهشتی ،تعداد زیادی از وزرای کابینه و نیز نمایندگان مجلس شورای اسلامی به شهادت رسیدند. حضرت امام خمینی(ره) پس از این حادثه فرمودند: «ملت ایران در این واقعه، ۷۲ نفر به عدد شهدای کربلا را از دست داد. بهشتی خار در چشم دشمنان اسلام بود.»